- قرار گرفتن در معرض شهری لزوماً پاسخ‌های استرس فرد را افزایش نمی‌دهد، اما حضور در طبیعت می‌تواند به کاهش استرس منجر شود.
محققان آلمانی با آزمایش روی ۶۰ نفر متوجه شدند پیاده‌روی در طبیعت منجر به کاهش فعالیت آمیگدال (بادامه مغز) شده و منجر به کاهش سطح استرس می‌شود.
سونجا سودیماک از موسسه Max Planck و نویسنده اصلی تحقیق می‌گوید پیاده روی در طبیعت موجب کاهش سطح استرس می‌شود.
وی گفت تاکنون مشخص نبوده است که آیا محیط‌های شهری واقعاً استرس بیشتری ایجاد می‌کنند یا قرار گرفتن در محیط‌های طبیعی استرس را کاهش می‌دهد؟
به همین خاطر آن‌ها یک آزمایش منحصربه‌فرد ابداع کردند تا یک بار و برای همیشه بفهمند که آیا حضور در طبیعت به‌طور مستقیم پاسخ‌های استرس‌زای ما را کاهش می‌دهد یا خیر.
بر این اساس حدود ۶۰ داوطلب برای مطالعه انتخاب شدند.
سپس در آزمایشگاه، از هر فرد اسکن MRI گرفته شد تا میزان فعالیت آمیگدال آن‌ها نسبت به پاسخ‌های استرس‌زا ردیابی شود.
پایه اندازه‌گیری تعیین شد و هر فرد به طور تصادفی به یک پیاده‌روی شهری ۶۰ دقیقه‌ای یا یک پیاده‌روی ۶۰ دقیقه‌ای در جنگل فرستاده شد.
مسیر شهری در امتداد یک خیابان شلوغ در برلین بود، در حالی که مسیر طبیعت در منطقه جنگلی بزرگ‌ترین منطقه سبز در شهر بود.
پس از اتمام پیاده‌روی یک ساعته، شرکت کنندگان به آزمایشگاه بازگشتند و همان آزمایش‌های تصویربرداری MRI را تکرار کردند.
در تمام تست‌های استرس، کاهش فعالیت در آمیگدال (بادامه مغز) در گروه پیاده‌روی در طبیعت مشاهده شد.
هیچ تغییری در فعالیت آمیگدال کسانی که در مسیر شهری قدم زدند دیده نشد.
این بدان معناست که قرار گرفتن در معرض شهری لزوماً پاسخ‌های استرس فرد را افزایش نمی‌دهد، اما حضور در طبیعت می‌تواند این فعالیت عصبی را کاهش دهد.
محققان بدین ترتیب نتیجه گرفتند فعال‌سازی آمیگدال در طول یک روز کاری پراسترس، پس از قرار گرفتن در طبیعت کاهش می‌یابد اما پس از قرار گرفتن در منطقه شهری ثابت می‌ماند.
این امر به نفع اثرات سلامت‌زای طبیعت بوده و به همین خاطر گفته می‌شود قرار گرفتن در محیط شهری باعث استرس اضافی می‌شود.
